Abstract

We współczesnym świecie zachodzi wiele podobnych do siebie
procesów. Obok siebie paralelnie występują globalizacja i regionalizacja,
zwłaszcza w kontekście gospodarki światowej. Rezultatem
obydwu tych procesów jest z jednej strony integracja gospodarcza
Europy (jako proces regionalizacji w naszej części globu)
oraz europeizacja (jako ofensywna odpowiedź na pogłębiający się
proces globalizacji). Europeizacja może też być postrzegana jako
ruch bilansujący w stosunku do amerykanizacji, czy macdonaldyzaji
społeczności światowej 26. Choć podkreślić należy, że zarówno
europeizacja, jak i amerykanizacja 27 mają wiele wspólnych cech,
zwłaszcza w wymiarze tożsamościowym, i należą do tak zwanej
westernizacji 28.
Europeizacja z całą pewnością jest pojęciem wieloznacznym,
różnorodnie postrzeganym oraz analizowanym z różnych punktów
widzenia. Bez wątpienia jest obecnie chętnie podejmowanym
problemem badawczych, choć jeszcze bardzo słabo ustrukturalizowanym.
Niewątpliwie proces europeizacji oparty jest na maksymie
„jedność w różnorodności”. P. Mazurkiewicz w swojej monografii
przewrotnie zatytułowanej Europeizacja Europy… postuluje za Janem
Pawłem II, że Europa wymaga europeizacji rozumianej jako
procesu poszerzenia Unii Europejskiej („europeizacja całego kontynentu”),
który jednocześnie wymaga – jak sam autor określa – procesu
autoeuropeizacji, czyli przekształceń od stanu „jest” do stanu
„powinno być” 29.