Abstract

Niniejszy artykuł służy wskazaniu ogólnej odpowiedzi na pytanie zasadniczo związane z zagadnieniem polityki w warunkach masowej demokracji, przy użyciu Schmittowskiej koncepcji „das Politische”. Autor zmierza do odróżnienia polityki partyjnej we współczesnej demokracji od znacznie głębszego sensu walki politycznej opartego na możliwości podziału na przyjaciół i wrogów. W tym kontekście mnóstwo problemów wyrasta wskutek teraźniejszej tendencji ustroju demokratycznego, aby np. źle traktować przeciwnika politycznego, raczej jako osobistego wroga aniżeli przeciwnika zasługującego na szacunek i obchodzenie się z nim w sposób formalny. W rezultacie taki przeciwnik bywa często upokarzany przez swoich oponentów, a walka zamienia się w uporczywą, zaciętą bójkę. Wedle tezy artykułu, sytuacji taka wynikała zwykle z samej struktury demokracji masowej. Dlatego też walka polityczna zdaje się często przeradzać w emocjonalną i personalną kłótnię. Scena demokracji jest więc pełna sporów niemających nic wspólnego z głębokim, egzystencjalnym znaczeniem walk politycznych. Emocjonalna anarchia demokratycznych podziałów okazuje się znacznie bardziej niebezpieczna z racji swej wewnętrznej tendencji do niszczenia jakiegokolwiek autorytetu transcendentnego i suwerennego. Niniejszy artykuł poświęcony został krytyce demokracji jako ustroju, w którym brak siły obronnej i wartości duchowych. 
The present paper tries to give a general answer to the question essentially connected with the mass democracy problem of politics using the Schmittian concept of „das Politische”. The author seeks to differenciate between the party politics of contemporary democracy and the much profound sense of the political struggle which relies on the possibility of the friendenemy division. In this context plenty of problems are arisen because of the present tendency of democratic polity, e.g. to deal badly with the political enemy like a   personal foe rather than an adversary who deserves respect and formal treatement. As a   result of that, such an adversary is being often humiliated by his opponents and the struggle turns into the grim and stubborn fight. According to the article thesis, such a   situation used to be an outcome of the very structure of the mass democracy. That is why the political struggle seems to be often degenerated into the emotional and personal dispute. Therefore, the democratic scene is full of the quarrels which have nothing to do with the profound and existencial meaning of the political fighting. The emotional anarchy of the democratic divisions turns to be much more perilious because of its inner tendency to destroy any trascendent and sovereign authority. The present paper is just devoted to the criticism of
democracy as a polity wanting in defence power and spiritual values.