Monografia Marcina Zaremby miała – jak zaznaczył autor we wstępie
– przynieść odpowiedź na pytanie: „Czego ludzie się bali? Co
budziło ich niepokój?”. Zaremba postawił więc przed sobą zadanie
przedstawienia „możliwie pełnej panoramy polskich strachów i lęków
w okresie tużpowojennym”. Obszerny tom podzielono na trzynaście
rozdziałów, w których Autor omówił kolejno: problematykę
strachu; strach w kulturze dwudziestolecia (w tym rozdziale omówiono
bolszewizm i „żydokomunę”); psychospołeczne konsekwencje
II wojny światowej; powojenne odczucia społeczne; by następnie
opisać strach przed: czerwonoarmistami; „ludźmi z demobilu”; szabrownikami;
pospolitymi kryminalistami i żołnierzami podziemia;
problematykę wysiedleń, przesiedleń i migracji; politykę strachu
realizowaną przez komunistyczny reżim; lęk przed brakiem stabilizacji;
strach przed głodem, drożyzną oraz chorobami, i zamknąć tom
rozdziałem poświęconym fobiom i „przemocy etnicznej”.
Zasady cytowania
Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access). We advise to use any of the following reserach society portals: