Alvesson, M. (1992). Leadership as social integrative action. A study of a computer consultancy company. Organization Studies, 13(2), 185–209.
Benedykt XVI (2010, 17 września). Przemówienie na spotkaniu z przedstawicielami społeczeństwa brytyjskiego, korpusu dyploma-tycznego, świata polityki, nauki i przedsiębiorczości, Westminster Hall. EKAI. https://www.ekai.pl/dokumenty/przemowienie-benedykta-xvi-w-parlamen-cie-brytyjskim-o-miejscu-religii-w-procesie-politycznym-17-wrzesnia-2010-r/ (dostęp: 12.01.2023).
Bourg, C.J. (1980). Politics and Religion. Sociological Analysis, 41(4), 297–315.
Brubaker, R. (2015). Religious Dimensions of Political Conflict and Violence. Sociological Theory, 33(1), 1–19.
Brzezińska, M.M. (2021). Badania nad przywództwem (w) Unii Eu-ropejskiej – stan obecny, trudności, deficyty i wyzwania metodo-logiczne. W M. Golińczak, & R. Klementowski (Red.). Europa wielu prędkości. Problemy. Wyzwania. Konsekwencje (s. 237–257). Kraków: IPN.
Burgoński, P. (2016). Problem autonomii porządku demokratyczne-go. W J. Mazur (Red.), Polityka społeczna wobec „rzeczy nowych”. 25-lecie encykliki Centesimus annus św. Jana Pawła II (s. 203–218). Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. DOI: 10.15633/97883743852061.12.
Burgoński, P., & Gierycz, M. (2014). Politologia i religia. Wprowa-dzenie. W P. Burgoński, & M. Gierycz (Red.), Religia i polityka. Zarys problematyki (19–24). Warszawa: Dom Wydawniczy ELIP-SA.
Burgoński, P. (2013/2014). Kościół wobec pluralizmu sfery publicz-nej. Chrześcijaństwo – Świat – Polityka, 1/2(15/16), 54–64.
Candel J.J.L. (2021). The expediency of policy integration. Policy Studies, 42(4), 346–361.
Candel, J.J.L., & Biesbroek, R. (2016). Toward a processual under-standing of policy integration. Policy Science, 49, 211–236.
Candel, J.J.L. (2017). Holy Grail or inflated expectations? The success and failure of integrated policy strategies. Policy Studies, 38(6), 519–552.
Candel, J.J.L. (2019). The expediency of policy integration. Policy Studies, 42(4), 346–361.
Cejudo, G.M., Trein, P. (2022). Pathways to policy integration: A subsystem approach. Policy Sciences, 11(26), 1–19.
Chemers, M.M. (1997). An integrative Theory of Leadership. London: Lawrence Associates.
Chmielewski, M. (2013). Duchowość według Jana Pawła II. Studium na podstawie encyklik i adhortacji. Lublin: Polskie Stowarzyszenie Teologów Duchowości.
Colosi, P.J. (2017). Ratzinger, Habermas i Pera o racji publicznej i religii. Chrześcijaństwo – Świat – Polityka, 21, 36–53.
Crosby, B.C., & Bryson, J.M. (2014). „Public Integrative Leadership”. W D.V. Day (Red.), The Oxford Handbook of Leadership and Organ-izations (s. 57–72). Oxford: Oxford University Press. Za Candel J.J.L. (2021). The expediency of policy integration, Policy Studies, 42(4), 346–361.
Domorenok, E., Graziano, P., & Polverari, L. (2021). Policy integra-tion, policy design and administrative capacities. Evidence from EU cohesion policy. Policy and Society, 40(1), 58–78.
Dyrektywa Rady 2001/113/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do dżemów owocowych, galaretek i marmolady oraz słodzo-nego purée z kasztanów przeznaczonych do spożycia przez lu-dzi. Rozdział 13, Tom 27 (p. 190–195).
Easton, D. (1963). The political system: an inquiry into the state of polit-ical science. New York: Knopf.
Eriksen, E.O. (2019). Dimensions of Political Differentiation in Europe. W Contesting Political Differentiation. London: Palgrave Mac-millan. DOI: 10.1007/978-3-030-11698-9_3.
Frączyk, J. (2022, 24 grudnia). Bogatych chrześcijan ubywa, świat za-pełniają biedni muzułmanie. Religijna mapa świata. Business Insider. https://businessinsider.com.pl/gospodarka/bogatych-chrzescijan-uby-wa-swiat-zapelniaja-biedni-muzulmanie-religijna-mapa-swiata/dqvljxg (dostęp: 29.12.2022).
Gierycz, M. (2014). Teologia polityczna. W P. Burgoński, & M. Gierycz (Red.), Religia i polityka. Zarys problematyki (s. 508–529). War-szawa: IP UKSW.
Gierycz, M. (2022). A New Dimension of the Catholic Church’s In-fluence on the World: On the Novelty of the Social Teaching of St. John Paul II. Religion, 13(12), 12–17.
Hasenclever, A., & Rittberger, V. (2000). Does Religion Make a Difference? Theoretical Approaches to the Impact of Faith on Political Conflict. Millennium, 29(3), 641–674.
Hede, A. (2001). Integrated Leadership: Multiple Styles for Maximal Effectiveness. W K.W. Parry (Red.). Leadership in the Antipodes: Findings, Implications and a Leader Profile (s. 1–18). Wellington NZ: Victoria University Institute of Policy Studies and the Centre for the Study of Leadership.
Hervieu-Léger, D. (2006). Rola religii w integracji społecznej. Respu-blica, 1, 1–17.
Hudson, B., Hunter, D., & Peckham, S. (2019). Policy failure and the policy-implementation gap: can policy support programs help? Policy Design and Practice, 2(1), 1–14.
Jan Paweł II (1987). Encyklika „Sollicitudo Rei Socialis”.
Jan Paweł II (1987, 12 czerwca). Homilia w czasie liturgii słowa skie-rowana do młodzieży zgromadzonej na Westerplatte. Gdańsk. https://jp2w.pl/pl/16057/0/homilia-gdansk-12-czerwca-1987.html (dostęp: 18.09.2023).
Jan Paweł II (1988). Adhortacja apostolska „Christifideles laici”.
Jan Paweł II (1991). Encyklika „Centesimus annus”.
Jan Paweł II (1992). Posynodalna adhortacja apostolska „Pastores Dabo Vobis”.
Kamiński, T. (2014). Religia a społeczeństwo obywatelskie. W P. Burgoński, & M. Gierycz (Red.). Religia i polityka. Zarys pro-blematyki (s. 284–301). Warszawa: IP UKSW.
Łukasik-Turecka, A., & Zaręba, A.M. (2020). Społeczne postrzeganie przywództwa Jana Pawła II. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Marranci, G. (2004). Multiculturalism, Islam and the clash of civili-sations theory: rethinking Islamophobia. Culture and Religion, 5(1), 105–117.
Mazurkiewicz, P. (2014). Religia i aksjologiczne fundamenty polityki. W P. Burgoński, & M. Gierycz (Red.). Religia i polityka. Zarys pro-blematyki (s. 202–214). Warszawa: IP UKSW.
Mazurkiewicz, P. (2017). Jan Paweł II o roli Kościoła w Europie. Stu-dia Prawnicze KUL, 4(72), 187–203.
Mazurkiewicz, P. (2019). Co politolog winien wiedzieć o religii? Chrześcijaństwo – Świat – Polityka, 23, 11–30.
Mazurkiewicz, P. (2020). Św. Jan Paweł II: encykliki społeczne – przełom w stosunkach społecznych i gospodarczych świata. W D. Żukowska-Gardzińska (Red.). Jan Paweł II. Miara wielkości człowieka (s. 51–83). Warszawa: NCK, Centrum Myśli Jana Pawła II.
Mercier, Ch. (2020). Fenomen światowych dni młodzieży. W D. Żukowska-Gardzińska (Red.). Jan Paweł II. Miara wielkości człowieka (s. 309–321). Warszawa: NCK, Centrum Myśli Jana Pawła II.
Morse, R.S. (2010). Integrative public leadership: Catalyzing collab-oration to create public value. The Leadership Quarterly, 21(2), 231–245.
Murphy, A.J. (1941). A study of the leadership process. American Sociological Review, 674–687.
Orłowski, T. (2020). Dyplomacja papieska w imię pokoju na świecie. W D. Żukowska-Gardzińska (Red.). Jan Paweł II. Miara wielkości człowieka (s. 159–182). Warszawa: NCK, Centrum Myśli Jana Pawła II.
Page, S. (2010). Integrative leadership for collaborative governance: Civic engagement in Seattle. The Leadership Quarterly, 21(2), 246–263.
Paweł VI (1965). Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współ-czesnym „Gaudium et spes”.
Paweł VI (1967). Encyklika „Populorum Progressio”.
Pew Research Center (2015a, 2 kwietnia). The Future of World Reli-gions: Population Growth Projections, 2010–2050. https://www.pewresearch.org/religion/2015/04/02/religious-projections-2010-2050/ (dostęp: 28.12.2022).
Pew Research Center (2015b, 2 kwietnia). Europe. https://www.pewresearch.org/religion/2015/04/02/europe/ (do-stęp: 28.12.2022).
Pew Research Center (2017, 5 kwietnia). The Changing Global Reli-gious Landscape. https://www.pewresearch.org/religion/2017/04/05/the-changing-global-religious-landscape/ (dostęp: 28.12.2022).
Pietraś, Z. (2000). Decydowanie polityczne. Warszawa–Kraków: PWN.
Rayner, J., & Howlett, M. (2009). Introduction: Understanding inte-grated policy strategies and their evolution. Policy and Society, 28, 99–109.
Rodler, Ch., & Kirchler, E. (2002). Führung in Organisationen. Arbeits- und Organisationspsychologie 2. Berlin: WUV.
Russel, D., Beck, S., Campos, I., Capriolo, A., Castellari, S., den Uyl, R.M., Gebhardt, O., Hildén, M., Jensen, A., Karali, E., Mäkinen, K., McGlade, K., Nielsen, H., Penha-Lopes, G., Rendón, O., Tröltz-sch, J., & Weiland, S. (2018). Analyzing the Policy Framework for Climate Change Adaptation. W H. Sanderson, M. Hildén, & D. Russel (Red.). Adapting to Climate Change in Europe: Exploring Sustainable Pathways – From Local Measures to Wider Policies (s. 273–313). [b.m.w.]: Elsevier.
Sanober, S.S. (2018). Integrative Leadership Measure: Construct De-velopment and Content Validity. International Business Research, 11(9), 51–65.
Sutor, B. (1994). Etyka polityczna. Warszawa: Wydawnictwo Fundacji ATK.
Sutor, J. (2006). Jan Paweł II – wielki ambasador pokoju, pojednania i sprawy polskiej. Studia Międzynarodowe, III(3), 119–132.
Underdal, A. 1980. Integrated marine policy: What? Why? How?, Marine Policy, 4(3), 159–169.
Vince, J., Smith, A.D.M., Sainsbury, K.J., Cresswell, I.D., Smith, D., & Haward, M. (2015). Australia’s Oceans Policy: Past, present and future. Marine Policy, 57, 1–8.
Warchała, M. (2015). Sekularyzacyjne Paradoksy. Kwartalnik Histo-ryczny Rocznik CXXII, 4, 847–854.
Winston, B.E., & Patterson, K. (2006). An integrative definition of leadership. International Journal of Leadership Studies, 1(2), 6–66.
Wronka, M. (2014). Zintegrowane przywództwo jako krytyczny czynnik osiągania sukcesu przez przedsiębiorstwa społeczne. Marketing i Rynek, 5, 1280–1286.
Żukiewicz, P. (2011). Przywództwo polityczne. Teoria i praktyka. War-szawa: Difin.